Historio di San-Marino: Diferi inter la revizi

De Wikipedio
Kontenajo efacita Kontenajo adjuntita
mNula rezumo di redakto
Nula rezumo di redakto
 
Lineo 1: Lineo 1:
[[San-Marino]] fondesis en [[301]] da [[Santa Marinus]]. En [[1631]] [[papo Urbanus la 8ma]] agnoskis lua nedependo.
[[San-Marino]] fondesis en [[301]] da [[Santa Marinus]]. En [[1631]] [[papo Urbanus la 8ma]] agnoskis lua nedependo.


Dum [[Napoleona militi]] la nedependo di San-Marino divenis menacita, ma un de lua regenti, Antonio Onofri, ganis respekto e l'amikeso de [[Napoléon Bonaparte]], qua kambie respektis la nedependo di lando. Napoléon inkluzite ofris plusa teritorii a San-Marino, ma la regento refuzis to.
Dum [[Napoleonala militi]] la nedependo di San-Marino divenis minacita, ma un ek lua regenti, Antonio Onofri, ganis respekto e l'amikeso de [[Napoléon Bonaparte]], qua kambie respektis la nedependo di la lando. Napoléon inkluzite ofris plusa teritorii a San-Marino, ma la regento refuzis to.


Dum la [[19ma yarcento]], San-Marino esis refujeyo por multa personi qui persekutesis pro suportir l'[[Italia]]na uniono. En gratitudo, [[Giuseppe Garibaldi]] aceptis la volunto di la populo di San-Marino e konservis lua autonomeso. Lando restis neutro dum l'[[Unesma mondomilito|Unesma]] e la [[Duesma mondomilito|duesma]] mondomiliti.
Dum la [[19ma yarcento]], San-Marino esis refujeyo por multa personi qui persekutesis pro suportir l'[[Italia]]na uniono. En gratitudo, [[Giuseppe Garibaldi]] aceptis la volunto di la populo di San-Marino e konservis lua autonomeso. Lando restis neutrala dum l'[[Unesma mondomilito|unesma]] e la [[Duesma mondomilito|duesma]] mondomiliti.


{{Historio di Europa}}
{{Historio di Europa}}

Nuna versiono, pos 22:19, 2 di agosto. 2017

San-Marino fondesis en 301 da Santa Marinus. En 1631 papo Urbanus la 8ma agnoskis lua nedependo.

Dum Napoleonala militi la nedependo di San-Marino divenis minacita, ma un ek lua regenti, Antonio Onofri, ganis respekto e l'amikeso de Napoléon Bonaparte, qua kambie respektis la nedependo di la lando. Napoléon inkluzite ofris plusa teritorii a San-Marino, ma la regento refuzis to.

Dum la 19ma yarcento, San-Marino esis refujeyo por multa personi qui persekutesis pro suportir l'Italiana uniono. En gratitudo, Giuseppe Garibaldi aceptis la volunto di la populo di San-Marino e konservis lua autonomeso. Lando restis neutrala dum l'unesma e la duesma mondomiliti.


Historio di Europa
Albania | Andora | Austria | Belgia | Bielorusia | Bosnia e Herzegovina | Bulgaria | Chekia | Dania | Estonia | Finlando | Francia | Germania | Grekia | Gruzia | Hispania | Hungaria | Irlando | Islando | Italia | Kroatia | Latvia | Liechtenstein | Lituania | Luxemburgia | Malta | Moldova | Monako | Montenegro | Nederlando | Norda Makedonia | Norvegia | Polonia | Portugal | Rumania | Rusia | San Marino | Serbia | Slovakia | Slovenia | Suedia | Suisia | Ukraina | Unionita Rejio | Vatikano