Indo-Europana linguaro: Diferi inter la revizi

Deskripto interagiva pri la kronologio dil artiklo

← Plu anciena versiono Plu recenta versiono →

Kontenajo efacita Kontenajo adjuntita

Lineo-formo

Versiono ye 10:20, 26 may. 2020

Indo-Europana linguaro
Geografiala distributado:	Globala
Totalo di parolanti:	~50% de la mondala habitantaro
Subdividuro:	Anatolia Greka-Balkana Italo-Kelto-Germana Balto-Slava Indo-Irana Tokaria
Kodexi
ISO 639-1	-
ISO 639-2	ine
Extenso di l'Indo-Europana lingui.
Videz anke: Linguaro

Indo-Europana linguaro esas la maxim bone studiita linguaro-grupo del mondo. Indo-Europana lingui parolesas originale inter Atlantiko ed India, ma kun la migrado di homi, ol expansis preske a tota mondo.

Identigo dil familio

L'unesma hipotezo pri l'existo di Indo-Europana linguistika familio propozesis en la duesma duimo dil 18ma yarcento dal Britaniana filologo William Jones, qua vidis similesi inter quar ek la maxim anciena konocata lingui: Sanskrita, Latina, Greka e Persiana. Franz Bopp apogis ica hipotezo kande komparis sistemale ca lingui kun altri, e trovis diversa kognati. Dum la 19ma yarcento, ciencisti nomesis ca lingi kom 'familio Indo-Germana'. Pose la nomo chanjesis e la familio di lingui rinomezis 'Indo-Europana' (ecepte en la Germana, qua duras uzar la nomo Indogermanische Sprachen). Bona exemplo pri konekto inter l'Indo-Europana idiomi esas la simileso inter Sanskrita e l'anciena dialekti del Lituaniana.

Ica artiklo bezonas revizo da ula persono qua konocas ambe Ido, ed ica temo ciencala, teknologiala, matematikala, filozofiala, sportala, edc.
Ka vu povas helpar ni revizar ol?

L'ancestrala komuna linguo nominesas "prim-Indoeuropana". Existas deskonkordo pri la geografiala punto ube ol originesis (Urheimat), esanta Kurgal (Armenia), la sudo-esto di Ukrania, India o Iran la precipua propozita loki.

Ica linguaro konsistas ek la sequanta grupi di lingui: Albaniana, Armeniana, Baltika, Kelta, Slava, Germana, Greka, Indo-Irana ed Itala (qua inkluzas la Latina e la Latinida lingui). Ol existas du altra familii, hodie desaparita: l'Anatolia e la Tokaria. Ek la duesma duono dil 19ma yarcento, e dum l'omna 19ma yarcento, la historiala linguistiko e la novo-gramatiko intencis rekoliar suficanta dati por desmostrar ke ta konjunto di lingui esis parto di unika familio.

La dokumenti dil Sanskrita e la Klasika Grekiana (la maxim anciena di l'Indo-Europana lingui ecepte la Hitita, qua lore ne esas dechifrita) prizentas karakteristikala formi di l'Indo-Europana lingui, qua demonstras l'existado di komuna matrala linguo. La rilati inter la Sanskrita, la Klasika Grekiana e la Latina kolacionabis komence la 19ma yarcento.

Altralatere, la gramatikisti di India elaboris sistematala klasifiko di l'elementi qua konstitucis antique la Sanskrita. La studio realizita en India kompletesis lun altra sistematika e kompartaiva studio dil fonetika e gramatika sistemi di l'Europana lingui.

La konkluzo di ta eforco esis la stablizado di l'existado dil pre-Indo-Eruopana, komuna matrala linguo dil studiita lingui, kreinta rikonstruktado dil fonetika e gramatika traiti ke ta devus havar. L'Indo-Europana esas, do, rikonstruktita linguo datida dil 3000 aK ja ke en 2000 aK trovesas diferencala traiti inter lingui naskita ek ol.

Ordinare, Indo-Europana lingui montras progresiva perdo di flexiono. La pre-Indo-Europana esis tre flexiva linguo, kam altra klasika lingui kam la Sanskrita, l'Avestika e la Grekiana. Moderna lingui, ess plu analitika, quale l'Angliana, la Franca e la Persiana, uzanta komplementi kun preposicioni ed auxiliara verbi vice nominala deklinado e verbala konjugado.

La perdo dil flexiva elemeni esabus la rezulto di longa procedo qua kondukti al perdo di finala silabi dil paroli; tale, multe dil Indo-Europana esis plu breva kam ta dil pre-Indo-Europana. Ultre, en altra lingui developabis nova gramatikala proceduri e havabis numeroza chanji di signifiko en ula konkreta paroli.

Komuna karakteristiki

Pra-Indo-Europana prizentas mlta traiti qua disaparis en majoritato dil moderna Indo-Europana lingui. Fakte, inter l'Indo-Europana lingui trovas gramatikala tipologii qua facas ol multa diferanta inter li, ne esanta vera ke omna Indo-Europana lingui konservez nune "atro" inter li, e lua filo-genetika relato multe nun es acesibla tra profonda komparativa studio e ne pro lia superfical askpeto od lia maxim evidena gramatikala karakteristiki. To estas nam ta lingui sequis diferanta evolui en singla regiono ube parolesas. Tamen, on agnoskas kelka traiti preske universala en omna li:

Indo-Europana lingui esas multe fuzionanta.
Morfo-sintaxe, li esas di tipo nominativo-akuzativo.
Gramatikala kategorio di numero markas obligate en nomi, pronomi ed en personala formi dil verbo. La majoritato di lingui nur distingas singularo e pluralo, quankam ula lingui havas anke dualo.
La maxim multa Indo-Europana lingui havas kelka distingi segun gramatikala genero, quankam ula lingui quale l'Angliana restriktas ta distingo al personala pronomi ed en altra lingui, quale l'Armeniana, gramatikala genero distingi disaparis komplete.

Gramatikala numero

La Sanskrita, la Latina e la Klasika Grekiana distingis tri gramatikala generi: maskulina, femenina e neutra. Quankam multa Indo-Europana lingui plu moderna perdabis ula di ta generi; en Latinida lingui, moderna Kelta lingui e Baltika lingui, neutra genero asimilis al maskulino o femenino. En la Nederlandana e la Skandinava lingui, la femenina disaparis, mantenanta oposado inter maskulino e neutro. En l'Angliana, la distingo di genero nun existas en la pronomi di triesma persono di singularo, quankam en l'ancien Angliana genero anke existis en demonstrativi ed en l'artiklo. Ula moderna lingui, kam l'Armeniana, perdis komplete genero-distingo tanta en la nomi kam en la pronomi. En multa moderna Irania linguis existas nun du generi: en moderna Persiano, nun existas distingo inter humana e ne-humana genero ed en Pashto inter maskulino e femenino. Anke multa lingui di India perdis unu dil tri generi existanta en Sanskrito, Hindi e Urdu distingas inter maskulino e femenino, e perdis la neutra formo. En la Bengalana, la distingo di genero ne existas o morfologie ne esas produktiva, quankam existas resti en lexiko.

La numero di generi en pre-Indo-Europana ne esas konocata, nam Anatolia lingui distingas inter animata e ne-animata generi en adjektivo. Rodríguez Adrados proposabis ke ta distingo esas la maxim anciena e ke due aparis en l'altra branchi anke la femenina genero.

Gramatikala kazi

La maxim anciena Indo-Europana lingui di omna branchi dil familio esas flexiva lingui kun sistemo di 5 a 8 morfologiala kazi. La numero de kazi dil pre-Indo-Europana esas diskutita nam ne esas klara ke la maxim sistemo di kazi kun nominativo, vokativo, akuzativo, genitivo, dativo, ablativo, lokativo ed instrumentala ke on trovas en Sanskrito esas la maxim anciena rekonstruebla etapo dil linguo. Fakte, ul autori argumentas ke existas resti di pre-pra-Indo-Europana ne-flexiva antea al pre-Indo-Europana komuna.

Multa moderna Indo-Europana lingui, quankam, perdabis granda parto dil kazo-sistemo e konjugacio qua karakterigis la maxim anciena Indo-Europana lingui. Do, inter Latinida lingui, idi di Latino, nun la Rumaniana konservas reducita sistemo di kazi. Germana lingui anke reduktis la numero di kazi kun distintiva formi, desaparanta komplete en l'Angliana la marki di kazo dil sustantivo. Indo-Iraniana lingui anke havis redukto dil kazi ed la hindi e l'urdu havas tri kazi: nominativo, vokativo ed oblikuo o prepozicionalo. Simila situeso existas en multa iraniana lingui, kam la Pashto en Afganistan. Moderna Grekiana reduktis lua numero di kazi respekte a l'anciena Grekiana e kun la Slavi lingui e la Lituaniana esas grupo di Indo-Europana lingui kun la maxim numero di kazi.

Verbala konjugado

Verbala konjugado del maxim parto dil branchi di l'Indo-Europana havis plu chanji kam la sistemo di nominala flexiono. Pro to, la rikonstruktado basis plu en dezinenci ed morfologiala marki, quale en la kategorii prizentita.

Ante la deskovrado di l'Anatolia lingui e lua rilato kon l'Indo-Europana lingui, la verbala sistemo rikonstruktita por la pre-Indo-Europana basis amplie en la Grekiana e la Sanskrita. Ta sistemo esis tale:

Quatro modi: Indikativo, subjuntivo, imperativo ed infinitivo.
Du voci: Aktiva e pasiva.
Gramatikala pasinta tempi di tre formi dil radiko, dependanta dil gramatikal aspekto: formacas di imperfekto, perfekto ed aoristo.

Maximal-sistemo, nomizita Greko-Aria o Indo-Greka, esis konsiderita la rezulto di inovacioni tardala kande konocis plu bone la verbala sistemo di l'Anataloniana. La verbala sistemo dil plu anciena Indo-Europana rezultas, tamen, disfacila por rikonstruktar nam l'Anatoliana havas plu simpla sistemo di verbi, ed ol esas posibla distingar il qua punto devas al perdo di modi o tempi o til qua punto la sistemo di lingui kon konjugado plu amplia esas la rezulto di inovacioni.

En la moderna lingui, specale l'Europana, aparis multa verbala formi basata en auxiliara verbi e perifrazi. Do, Latinida e Germana lingui, perdis sintetika formi dil pasiva voci e formi di perfekto, existanta en anciena lingui kam la Latina o la Gotiko, havanta substitucata li kun perifrastikala formi kun la verbi 'esar' ed 'havar'.

Lexiakala komparo

Komuna lexiko heredita es l'evidenco maxim klara dil parentado inter Indo-Europana lngui. La lavoro ek la komprativa metodo permesis kompilar vortari kun multa rekonstruktita termini (precedita di *). La sequanta sablono donacas rikonstruktita numerali por diferanta branchi dil familio:

	Pra-IE	pre- GERMANIKO	Latino	pre- KELTA	Anciena Slavo	PRA- INDO-IRANIA	PRA- ANATOLIA	PRA- GREKIANA	PRA- TOKARIA
1	*oynos	*ainaz	ūnus	*oinos	jedĭnŭ	*aiwas	*ānt	*hemei-	*şes
2	*dwō	*twai	duō	*dwai	dŭva	*dwā	*dā-	*duō	wi/wu
3	*treyes	*θriyz	trēs	*treis	trĭje	*trayas	*tri-	*tri	*trai
4	*k^wetwor-	*fiθwor	quattuor	*qetwer-	četyre	*ćatwaras	*mewi-	*qettar-	*śtwar
5	*penk^we	*fimf-	quinque	*qenqe	pętĭ	*panća	*paⁿku	*pente	*päñś
6	*sweks	*seks	sex	*sweχ	šestĭ	*swaćs		*h(w)eks	*şäks
7	*septm	*sibun	septem	*seχtan	sedmĭ	*sapta		*hepta	*şupt
8	*h₃oktō	*ahtō	octō	*oχtū	osmĭ	*aštā	*haktau	*oktō	*okt
9	*newn	*niwun	novem	*nawan	devętĭ	*nawa	*nu-	*ennea	*ñu
10	*dekm	*tehun	decem	*dekn	desętĭ	*daća		*deka	*śäk

Klasifiko

Armeniana
Indo-Irana (Aryana) lingui (93 lingui)
- Hindiana lingui (48 lingui)
  - Cigana
  - Sinhalesa-Malediva lingui (Sinhalesa, Malediva, Vedda)
  - Nordal-Hindiana lingui
    - Dardana grupo (16 lingui, ex. Bashkari, Wotapuri, Dameli, Dumaki, Phalura, Kashmiri)
    - Westala grupo (Marathi, Konkani, Sindhi, Lahnda)
    - Intera grupo (16 lingui, ex. Pundjabi, Banjari, Malvi, Gudjarati, Hindi, Urdu, Garhwali, Kumauni)
    - Estal-intera grupo (Nepali, Awadhi, 3 Bihari-lingui)
    - Estala grupo (Oridja, Bengali, Assamesi)
- Nuristana lingui (Ashkun, Kalasha-ala, Kati, Tregami, Wasiweri)
- Irana lingui (40 lingui)
  - Estala grupo (12 lingui, ex. Osetiana, Pashto, Wahi, Mundji, Shughni, Parachi, Ormuri)
  - Westala grupo (28 lingui, ex. Yazdi, Gilaki, Talish, Baluchi, Kirmandji, Kurdo, Farsi (= Persiana, Tajika, Tati)
Albaniana
Grekiana
Romana lingui (17 lingui)
- Sardiniana
- Estala grupo (Rumaniana, Istromaniana, Megleromaniana, Aromaniana)
- Westala grupo
  - Italiana
  - Retoromaniana (Friulia, Ladin, Romansh)
  - Gala-Ibera-Romana lingui (Franciana, Ocitaniana, Frankoprovencalana (=Arpitana), Kataluniana, Hispaniana, Ladina, Galisiana, Portugalana)
Kelta lingui (Irlandana, Gela (= Skotiana), Bretona, Kimri (= Walsana))
Germana lingui (12 lingui)
- Nordala grupo (Daniana, Suediana, Norvegiana, Islandana, Faerana)
- Westala grupo (Germana, Yiddisha, Luxemburgiana, Nederlandana, Afrikansa, Friziana, Angliana)
Estala grupo: Burgundiana, Gotiana e Vandala.
Baltika-Slava lingui (15 lingui)
- Baltika lingui (Latviana, Lituaniana)
- Slava lingui
  - Estala grupo (Rusiana, Bielarusiana, Ukrainana)
  - Westala grupo (Poloniana, Kashuba, Sorbiana, Chekiana, Slovakiana), Sileziana.
  - Sudala grupo (Bulgariana, Kroatiana, Macedoniana, Montenegrana, Serbiana (Serbo-Kroatiana†), Sloveniana)

Referi

En l'Angla

Robert S. P. Beekes: Comparative Indo-European Linguistics. An Introduction. Benjamins, Amsterdam 1995, (ISBN 1-55619-505-2)
John V. Day, Indo-European origins. The anthropological evidence. The Institute for the Study of Man, Washington DC 2001, (ISBN 0-941694-75-5)
Marija Gimbutas: The Kurgan Culture and the Indo-Europeanization of Europe. Selected Articles from 1952 to 1993. Institute for the Study of Man, Washington 1997, (ISBN 0-941694-56-9)
James P. Mallory, In Search of the Indo-Europeans. Language, Archaeology and Myth. Thames & Hudson, London 1991, (ISBN 0-500-27616-1)
James P. Mallory, D. Q. Adams (Hrsg.): Encyclopedia of Indo-European Culture. Fitzroy Dearborn, London 1997, (ISBN 1-884964-98-2)
Colin Renfrew, Archaeology and Language. The Puzzle of Indo-European Origins, University Press, Cambridge 1995, (ISBN 0-521-38675-6)

En la Franciana

Émile Benveniste, Le Vocabulaire des institutions indo-européennes 1 et 2, 1969, Paris, Minuit.
Franz Bopp, Grammaire comparée des langues indo-européennes , traduction de Michel Bréal de l'École pratique des hautes études et du Collège de France (de 1866 à 1905), membre de l'Académie des inscriptions et belles-lettres, quatre tomes in-quarto, Paris, Imprimerie impériale et Imprimerie nationale, 1866-1874
Roland Breton, Atlas des langues du monde, Éditions Autrement, Collection Atlas/Monde, Paris, 2003
Xavier Delamarre, Le vocabulaire indo-européen, Lexique étymologique thématique, Librairie d'Amérique et d'Orient, Jean Maisonneuve, 1984
Jean Haudry, L'Indo-européen, Paris, PUF, « Que sais-je ? », 1979 ; rééd. 1984 ; 1994. (ISBN 2-13-036163-3)
André Martinet, Des steppes aux océans, Paris, Payot, 1986.
Georges-Jean Pinault, La langue poétique indo-européenne - actes du colloque de travail de la Société des Études Indo-Européennes, Leuven, Peeters , 2006 , (ISBN 90-429-1781-4).

En la Germana

Michael Meier-Brügger, Hans Krahe: Indogermanische Sprachwissenschaft. Walter de Gruyter, Berlin 2002 (8. Aufl.), (ISBN 3-11-017243-7)
Warren Cowgill: Indogermanische Grammatik. Bd I: Einleitung; Bd II: Lautlehre. Begr. v. Jerzy Kuryłowicz, hrsg. v. Manfred Mayrhofer. Indogermanische Bibliothek, Reihe 1, Lehr- und Handbücher. Winter, Heidelberg 1986.
Linus Brunner: "Die gemeinsamen Wurzeln des semitischen und indogermanischen Wortschatzes - Versuch einer Etymologie". Francke, Bern, München, 1969.
Luigi Luca Cavalli-Sforza, Gene, Völker und Sprachen. Die biologischen Grundlagen unserer Zivilisation. dtv, München 2001, (ISBN 3-423-33061-9)
Marcelo Jolkesky: Uralisches Substrat im Deutsch - oder gibt es eigentlich die indo-uralische Sprachfamilie? UFSC 2004.
Colin Renfrew, Die Indoeuropäer - aus archäologischer Sicht. in: Spektrum der Wissenschaft. Dossier. Die Evolution der Sprachen. Spektrumverlag, Heidelberg 2000,1, S. 40-48. Shablono:ISSN
Reinhard Schmoeckel, Die Indoeuropäer. Bastei Lübbe, Bergisch Gladbach, 1999, (ISBN 3-404-64162-0)
Elmar Seebold, "Versuch über die Herkunft der indogermanischen Verbalendungssysteme", dans Zeitschrift für vgl. Sprachforschung 85-2:185-210.
Oswald Szemerényi, Einführung in die vergleichende Sprachwissenschaft. Wissenschaftliche Buchgesellschaft, Darmstadt 1990 (4. Aufl.), (ISBN 3-534-04216-6).
Eva Tichy: Indogermanistisches Grundwissen. Hempen, Bremen 2000, (ISBN 3-934106-14-5).

Extera ligili

@@ Lineo 1: / Lineo 1: @@
-{{specala revizo}}
 {| align="right" style="width: 300px; margin: 0 0 0.5em 1.4em; clear: right; border: 1px #aaa solid; border-collapse: collapse;" border=1
 ! colspan="2" style="font-size:110%; color:white; background-color:green" |Indo-Europana linguaro
@@ Lineo 26: / Lineo 25: @@
 == Identigo dil familio ==
-L'unesma hipotezo pri l'existado di Indo-Europana linguistika familio propozesis en la duesma duimo dil 18ma yarcento dal Britaniana filologo William Jones, qua vidis similesi inter quar dil maxim anciena konocata lingui: la Sanskrita, la Latina, la Greka e la Persiana. [[Franz Bopp]] apogis ica hipotezo kande komparis sistemale ta lingui kun altra e trovis diversa kognati. Ek la 19ma yarcento, la ciencisti nomesis ta familio Indo-Germana lingui. Pose la nomo chanjis e la familio nomezis Indo-Europana (ecepte en la Germana, qua ankore uzas la nomo ''Indogermanische Sprachen''). Bona exemplo di Indo-Europana konexiono esas la simileso inter la Sanskrita e l'anciena dialekti dil Lituaniana.
+L'unesma hipotezo pri l'existo di Indo-Europana linguistika familio propozesis en la duesma duimo dil 18ma yarcento dal Britaniana filologo William Jones, qua vidis similesi inter quar ek la maxim anciena konocata lingui: Sanskrita, Latina, Greka e Persiana. [[Franz Bopp]] apogis ica hipotezo kande komparis sistemale ca lingui kun altri, e trovis diversa kognati. Dum la 19ma yarcento, ciencisti nomesis ca lingi kom 'familio Indo-Germana'. Pose la nomo chanjesis e la familio di lingui rinomezis 'Indo-Europana' (ecepte en la Germana, qua duras uzar la nomo ''Indogermanische Sprachen''). Bona exemplo pri konekto inter l'Indo-Europana idiomi esas la simileso inter Sanskrita e l'anciena dialekti del Lituaniana.
+{{specala revizo}}
-L'ancestrala komuna linguo nominesas  pre-Indoeuropana. Ol existas deskonkordo pri la geografiala punto ube ol originesis ([[Urheimat]]), esanta Kurgal ([[Armenia]]), la sudo-esto di Ukrania, India o Iran la precipua propozita loki.
+L'ancestrala komuna linguo nominesas  "prim-Indoeuropana". Existas deskonkordo pri la geografiala punto ube ol originesis (''[[Urheimat]]''), esanta Kurgal ([[Armenia]]), la sudo-esto di Ukrania, India o Iran la precipua propozita loki.
-Ica linguaro formacesas dal sequanta grupi di lingui: Albana, Armena, Balta, Kelta, Slava, Germana, Greka, Indo-Irana ed Itala (qua inkluzas la Latina e la Latinida lingui). Ol existas du altra familii, hodie desaparita: l'Anatolia e la Tokaria. Ek la duesma duono dil 19ma yarcento, e dum l'omna 19ma yarcento, la historiala linguistiko e la novo-gramatiko intencis rekoliar suficanta dati por desmostrar ke ta konjunto di lingui esis parto di unika familio.
+Ica linguaro konsistas ek la sequanta grupi di lingui: Albaniana, Armeniana, Baltika, Kelta, Slava, Germana, Greka, Indo-Irana ed Itala (qua inkluzas la Latina e la Latinida lingui). Ol existas du altra familii, hodie desaparita: l'Anatolia e la Tokaria. Ek la duesma duono dil 19ma yarcento, e dum l'omna 19ma yarcento, la historiala linguistiko e la novo-gramatiko intencis rekoliar suficanta dati por desmostrar ke ta konjunto di lingui esis parto di unika familio.
 La dokumenti dil Sanskrita e la Klasika Grekiana (la maxim anciena di l'Indo-Europana lingui ecepte la Hitita, qua lore ne esas dechifrita) prizentas karakteristikala formi di l'Indo-Europana lingui, qua demonstras l'existado di komuna matrala linguo. La rilati inter la Sanskrita, la Klasika Grekiana e la Latina kolacionabis komence la 19ma yarcento.
@@ Lineo 50: / Lineo 50: @@
 {{legendo|#CD0000|[[Germana lingui|Germana]]}}
 {{legendo|#57007F|[[Armeniana linguo|Armeniana]]}}
-{{legendo|#4CC200|[[Balto-Slava lingui|Balto-Slava]] ([[Balta lingui|Balta]])}}
+{{legendo|#4CC200|[[Balto-Slava lingui|Balto-Slava]] ([[Baltika lingui|Baltika]])}}
 {{legendo|#007F0E|[[Balto-Slava lingui|Balto-Slava]] ([[Slava lingui|Slava]])}}
 {{legendo|#00D4FF|[[Albaniana linguo|Albaniana]]}}
@@ Lineo 70: / Lineo 70: @@
 == Gramatikala numero ==
-La Sanskrita, la Latina e la Klasika Grekiana distingis tri gramatikala generi: maskulina, femenina e neutra. Quankam multa Indo-Europana lingui plu moderna perdabis ula di ta generi; en Latinida lingui, moderna Kelta lingui e Balta lingui, neutra genero asimilis al maskulino o femenino. En la Nederlandana e la Skandinava lingui, la femenina disaparis, mantenanta oposado inter maskulino e neutro. En l'Angliana, la distingo di genero nun existas en la pronomi di triesma persono di singularo, quankam en l'ancien Angliana genero anke existis en demonstrativi ed en l'artiklo. Ula moderna lingui, kam l'Armeniana, perdis komplete genero-distingo tanta en la nomi kam en la pronomi. En multa moderna Irania linguis existas nun du generi: en moderna Persiano, nun existas distingo inter humana e ne-humana genero ed en Pashto inter maskulino e femenino. Anke multa lingui di India perdis unu dil tri generi existanta en Sanskrito, Hindi e Urdu distingas inter maskulino e femenino, e perdis la neutra formo. En la Bengalana, la distingo di genero ne existas o morfologie ne esas produktiva, quankam existas resti en lexiko.
+La Sanskrita, la Latina e la Klasika Grekiana distingis tri gramatikala generi: maskulina, femenina e neutra. Quankam multa Indo-Europana lingui plu moderna perdabis ula di ta generi; en Latinida lingui, moderna Kelta lingui e Baltika lingui, neutra genero asimilis al maskulino o femenino. En la Nederlandana e la Skandinava lingui, la femenina disaparis, mantenanta oposado inter maskulino e neutro. En l'Angliana, la distingo di genero nun existas en la pronomi di triesma persono di singularo, quankam en l'ancien Angliana genero anke existis en demonstrativi ed en l'artiklo. Ula moderna lingui, kam l'Armeniana, perdis komplete genero-distingo tanta en la nomi kam en la pronomi. En multa moderna Irania linguis existas nun du generi: en moderna Persiano, nun existas distingo inter humana e ne-humana genero ed en Pashto inter maskulino e femenino. Anke multa lingui di India perdis unu dil tri generi existanta en Sanskrito, Hindi e Urdu distingas inter maskulino e femenino, e perdis la neutra formo. En la Bengalana, la distingo di genero ne existas o morfologie ne esas produktiva, quankam existas resti en lexiko.
 La numero di generi en pre-Indo-Europana ne esas konocata, nam Anatolia lingui distingas inter animata e ne-animata generi en adjektivo. Rodríguez Adrados proposabis ke ta distingo esas la maxim anciena e ke due aparis en l'altra branchi anke la femenina genero.
@@ Lineo 159: / Lineo 159: @@
 #* Westala grupo ([[Germana linguo|Germana]], [[Yiddisha linguo|Yiddisha]], [[Luxemburgiana linguo|Luxemburgiana]], [[Nederlandana linguo|Nederlandana]], [[Afrikansa linguo|Afrikansa]], [[Friziana linguo|Friziana]], [[Angliana linguo|Angliana]])
 # Estala grupo: [[Burgundiana linguo|Burgundiana]], [[Gotiana linguo|Gotiana]] e [[Vandala linguo|Vandala]].
-# Balta-Slava lingui (15 lingui)
+# Baltika-Slava lingui (15 lingui)
-#* Balta lingui ([[Latviana linguo|Latviana]], [[Lituaniana linguo|Lituaniana]])
+#* Baltika lingui ([[Latviana linguo|Latviana]], [[Lituaniana linguo|Lituaniana]])
 #* [[Slava lingui]]
 #** Estala grupo ([[Rusiana linguo|Rusiana]], [[Bielarusiana linguo|Bielarusiana]], [[Ukrainana linguo|Ukrainana]])
@@ Lineo 167: / Lineo 167: @@
 == Referi ==
-=== En l'Angliana ===
+=== En l'Angla ===
 * Robert S. P. Beekes: Comparative Indo-European Linguistics. An Introduction. Benjamins, Amsterdam 1995, {{ISBN|1-55619-505-2}}
 * John V. Day, Indo-European origins. The anthropological evidence. The Institute for the Study of Man, Washington DC 2001, {{ISBN|0-941694-75-5}}

v · d · m Indo-Europana linguaro
Latinida lingui	Sardiniana Ibero-Latinida linguaro: Aragonana • Asturiana • Extremadurana • Galisiana • Kastiliana/Hispaniana • Leonana • Portugalana Galo-Latinida linguaro: Franca • Arpitaniana Ocitano-Latinida linguaro: Kataluniana • Ocitaniana Galo-Italiana linguaro: Piemontana • Liguriana • Lombardiana • Emilio-Romagnana • Venetana Centro-sudala Italiana linguaro: Italiana Reto-Latinida linguaro: Romancha • Ladina • Friulana Balkano-Latinida linguaro: Rumaniana • Istro-Rumaniana • Arumaniana • Megleno-Rumaniana
Germana lingui	Westala Germana: Afrikansa • Angla • Friziana • Luxemburgiana • Germana • Nederlandana • Skota • Yiddisha Estala Germana: Burgundiana • Gotiana • Vandala Nordala Germana: Daniana • Suediana • Norvegiana • Islandana • Faerana
Slava lingui	Westala Slava: Poloniana • Kashuba • Sorbi • Sileziana • Cheka • Slovaka Estal Slava: Rusa • Bielorusa • Ukrainana Sudala Slava: Bulgara • Kroatiana • Macedoniana • Montenegrana • Serbiana • Sloveniana
Armeniana	Orientala • Westala
Albaniana	Gheg • Tosk • Arvanitika • Arbëresh • Cham
Greka	Prim Greka • Antiqua Greka • Koinea Greka • Mezepokala Greka • Moderna Greka
Kelta	Kelta lingui kontinentala: Galiana • Lepontikana • Galatana • Norikana Kelta lingui insulala: *Grupo P: Walsana • Bretona • Kornwalana • Kumbriana • Pikta *Grupo Q: Irlandana • Skota-Gaela • Bretona • Manxana
Baltika	Ocidentala Baltika lingui: Galindiana • Anciena Prusiana • Yotvingio Orientala Baltika lingui: Kuroniana • Latviana • Lituaniana • Seloniana • Zemgalana
Indo-Irana lingui	Indo-Ariana lingui: Irana lingui: Ocidentala Iranana lingui • Orientala Iranana lingui Nuristana lingui: