Poitou-Charentes
Poitou-Charentes | ||
1982 til 2015 | ||
![]() |
![]() | |
![]() | ||
Urbi
| ||
Chefurbo: | Poitiers | |
Lingui
| ||
Oficala lingui: | Franca | |
· Entote: | 25 809 km² (2015) | |
Habitanti
| ||
· Entote: | 1 789 779 (2015) | |
Denseso di habitantaro: | 69,35 hab./km² | |
Motivo por desaparo: | Riorganizo di la regioni Franca em 2015 |
Poitou-Charentes esis olima regiono weste de Francia. Pos la 1ma di januaro 2016, ol divenis parto di la nuna regiono Nov Aquitania.[1]
Historio
[redaktar | redaktar fonto]
Poitou-Charentes subdividesis en 4 departmenti: Charente, Charente-Maritima, Deux-Sèvres, Vienne.
L'unesma habitanti di la regiono, Galiana tribuo Pictavi o Pictoni, konquestesis da Romani en 56 aK. Pose, la regiono enkorpigesis a Romana provinco Aquitania. Visigoti siejis la regiono en 418, ma ol konquestesis da Frankiani en 507. En 732 o 733, Charles Martel vinkis l'atako di Mohamedani en la Batalio di Poitiers.
De la 10ma yarcento til la duimo dil 12ma yarcento, komti di Poitou ank esis duki di Aquitania, ed urbo Poitiers divenis importanta. En 1152, Poitou konquestesis dal Angli tra mariajo di Eleanor de Aquitania kun rejulo Henry la 2ma di Anglia. La regiono unionesis a rejio Francia en 1416, ed esis provinco Franca til la Revoluciono (1789–1795), kande ol dividesis en 3 departmenti: Vienne, Deux-Sèvres, e Vendée.
En 1815, Napoléon Bonaparte ilu embarkis vers la karcero en Sant-Helena che insulo Aix. En 1822 eventis tale nomizita "konspiro di 4 serjenti", kande grupo di oficisti probis revokar la monarkio, ma faliis. Quar oficisti, akuzita pri konspiro, kondamnesis a mortopuniso: Bories, Pomier, Goubin e Raoulx.
Ekonomio
[redaktar | redaktar fonto]La regiono produktis frumento, maizo ed edukis bovaro. Lua industrii produktis mashinifaro, kemiala produkti e transformacis farmeyo-produkturi.
Referi
[redaktar | redaktar fonto]- ↑ Loi n° 2015-29 du 16 janvier 2015 relative à la délimitation des régions, aux élections régionales et départementales et modifiant le calendrier électoral - Publikigita da Legifrance.gouv.fr. URL vidita ye 12ma di novembro 2016. Idiomo: Franca.