Linguo-filozofio

Ica artiklo bezonas revizo da ula persono qua konocas ambe Ido, ed ica temo ciencala, teknologiala, matematikala, filozofiala, sportala, edc.
Ka vu povas helpar ni revizar ol?

Linguo-filozofio esas cienco (fako de filozofio) qua aspiras, per filozofiala (abstrakta) pensado, solvar l'esenco e fenomeni di linguo. Tala questioni esas i.a.

Genezo di linguo. Quo esis unesma: pensado o linguo? Ka linguo naskis pensante o penso parolante? (En biologio on studias, quale l'organi evolvis por parolado.)
Relato inter linguala signo e (linguo-)extera mondo: Pro quo ula quarpeda animalo signifikas ‘kavalo' (e ni skribas per literi k, a, v, a, l , o) ma ne ‘bovino’?
Relato inter senco e refero: Quo esas la kavalo, kande ni dicas “kavalo”?
Relato inter linguo e savo: Quale ni savas to quon ni savas? Quale ni savas ke la Tero esas sfero?
Studiar la signifiko di linguo por homo. (Ta questiono duktas a sociologio e psikologio.)

Kelka kazi relatanta linguo-filozofio:

Linguistikala filozofio esas brancho en filozofio en Oxford depos la yari 1930a. Ad ol interesanta punti esas ordinara linguo kom vivanta realeso, l'uzo di vorti ed asorto la senci. Inspiranto di tala studio esis Ludwig Wittgenstein, posa reprezentanti esas G. Ryle e J. L. Austin.

Logikala linguostudio esas moyeno uzata da tale dicita analizala filozofio. Per ol on esperas solvar filozofiala problemi per solvo di la senci di vorti e koncepti qui relatas la problemi. Eminenta reprezentanti esis Ludwig Wittgenstein, Willard Quine e Rudolf Carnap.