My Fair Lady

De Wikipedio
Reklamo por la Broadway-versiono di My Fair Lady

My Fair Lady esas muzikalo fondita sur Pygmalion da George Bernard Shaw, kun libro e liriki da Alan Jay Lerner e muziko da Frederick Loewe.

La rakonto koncernas Eliza Doolittle, "Cockney"-a floro-vendistino qua recevas parolo-lecioni de profesoro Henry Higgins, fonetikisto, por ke el aceptesez kom siniorino. En omna la originala Broadway-, London- e filmo-versioni stelesis Rex Harrison.

La Broadway-versiono di 1956 di My Fair Lady esis kritikala e populara suceso. Ol establisis rekordo por la maxim longa serio di teatrajo en Broadway tatempe. To sequesis da sucesoza London-versiono, populara filmo-versiono, e multa rivivigi. My Fair Lady freque nomizesis "la perfekta muzikalo".

Historio[redaktar | redaktar fonto]

Dum la meza yari 1930ma, filmo-produktisto Gabriel Pascal aquiris la yuri produktar filmo-versioni di plura teatraji da George Bernard Shaw, inter li Pygmalion. Tamen, Shaw refuzis permiso adaptar Pygmalion aden muzikalo. Pos la morto di Shaw en 1950, Pascal pregis lirikisto Alan Jay Lerner skribar muzikal adapturo. Lerner aceptis, e kun sua partenero Frederick Loewe, laboreskis.

Li balde konstatis ke la teatrajo violacis plura klef-reguli por konstruktar muzikalo: la chefa rakonto ne koncernas amoro, esas nula subrakonto, e nula loko por ensemblo. Multa homi, inkluzite Oscar Hammerstein II opinionis a Lerner ke konvertar Pygmalion aden muzikalo esas neposibla, do il e Loewe abandonis la projeto dum du yari.

Dum ta tempo, la kunlaboranti separis su e Gabriel Pascal mortis. Lerner itere penseskis pri Pygmalion. Kande il e Loewe riunionis su, omno klareskis. Omna obstakli de du yari antee desaparis kande li konstatis ke la rakonto bezonis poka chanji ecepte (segun Lerner) "adjuntar la agado inter la akti dil teatrajo". Li lore ecitite skribeskis.

Julie Andrews pleas Eliza Doolittle en My Fair Lady

Lerner selektis la titulo My Fair Lady, qua relatis e titulo provizora di Pygmalion, "Fair Eliza", e la lasta lineo di omna stanco dil infanto-kansono "London Bridge Is Falling Down".

Noël Coward unesme ofresis la rolo Henry Higgins, ma refuzis ol, e sugestis ke Rex Harrison selektesez vicee. Pos multa pripenso, Harrison aceptis la rolo. Mary Martin ofresis la rolo Eliza Doolittle, ma refuzis. Yuna aktorino Julie Andrews "deskovresis" e selektesis por Eliza. Moss Hart konsentis esar direktisto pos audar nur du kansoni.

Versioni[redaktar | redaktar fonto]

Pre-Broadway-a exerco di My Fair Lady eventis che la Shubert Theatre en New Haven, Connecticut. Che la unesma prevido Rex Harrison, qua ne kustumis kantar koram "live"-orkestro, "anuncis ke nula-cirkonstance il pleos ta-vespere...". Il sekurigis su en sua vesto-chambro ed ekiris nur horo ante pleo. Tamen, la unesma pleo esis sucesoza. My Fair Lady lore pleesis dum quar semani che la Erlanger Theatre en Filadelfia, komence ye la 15ma di februaro 1956.

La unesma pleo en Broadway eventis ye la 15ma di marto 1956, che la Mark Hellinger Theatre en New York-urbo. Ol transferesis a Broadhurst Theatre e lore The Broadway Theatre, ube ol klozesis ye la 29ma di septembro 1962 pos 2717 plei, rekordo tatempe. Moss Hart direktis e Hanya Holm esis koreografo. Ultre steli Rex Harrison, Julie Andrews e Stanley Holloway, la originala aktoraro inkluzis Robert Coote, Cathleen Nesbitt, John Michael King e Reid Shelton. Harrison remplasesis da Edward Mulhare en novembro 1957, e Sally Ann Howes remplasis Andrews en februaro 1958.

La versiono di la West End di London, en qua Harrison, Andrews, Coote e Holloway ripleis sua roli, apertesis ye la 30ma di aprilo 1958, che la Theatre Royal, Drury Lane, ube ol duris kin e duima yari (2281 plei). Ye la 5ma di mayo 1958, Rejino Elizabeth II, kun Princo Philip, asistis pleo. Harrison livis la London-aktoraro en marto 1959, Andrews en agosto 1959 e Holloway en oktobro 1959.