Historio di Katolik eklezio
La historio di Katolik eklezio esas la formo, eventi, e historiala evoluo di Katolik eklezio tra la tempo.
Segun la tradicio di Katolik eklezio, ol komencis en la dio di Pentekosto en la supera chambro di Ierusalem; la katolika tradicio konsideras ke l' Eklezio esas kontinueso di la frua kristana komuneso fondita dal Dicipuli di Iesu. L'Eklezio konsideras ke lua episkopi esas la sukcesori di la apostoli di Iesu, e ke la chef di l'Eklezio, la Episkopo di Roma (anko konocata kom la Papo), esas la sola sucedanto di Santa Petrus, qua ministris en Roma en l'unesma yarcento post sua nomigo da Iesu kom chefo di l'Eklezio. De la fino dil 2ma yarcento, episkopi komencis asemblar en regionala sinodi por solvigar doktrinala e administrala problemi. Historiisto Eamon Duffy asertas ke dum la 3ma yarcento, l'eklezio en Roma povus mem funcionar kom apelo-korto por doktrinara questioni.
Kristanismo propagis su tra la frua Romana Imperio, kun persekuti pro konflikti kun la politeista stato-religio. En 313, la persekuti esis mikrigita per la Edikto di Milano kun la legaligado di Kristanismo da l'Imperiestro Konstantinus la 1ma. En 380, sub la Imperiestro Teodosius, Kristanismo farigis la stato-religio dil Romana Imperio per la Edikto di Thesaloniki, un dekreto di l'Imperiestro, qua persistis til la falo dil Westala Romana Imperio, e poste, kun la Bizancana Imperio, til la Falo di Konstantinoplo. Dum ica tempo, la periodo di la Sep Ekumenika Koncili, esis konsiderita quin primara episkopii (autoritari en la Katolik eklezio) segun Eusebius: Roma, Konstantinoplo, Antiokia, Ierusalem, e Alexandria, konocata kom la Pentarkio.
La batali di Toulouse preservis la Kristana Ocidento kontre la Umayada kalifio di Sunnismo, malgre ke Roma ipsa esis devastita en 850, e Konstantinoplo esis siejata. En la 11ma yarcento, jam tensionita rilati inter la precipe Greka Eklezio en l'Esto, e la Latina Eklezio en la Westo, evoluis en l'Orientala-ocidentalala Skismo , parte pro konflikti pri Papala supereso. La 4ma krucomilito, e la spliado di Konstantinoplo da renegata krucmilitisti pruvis la fina brecho. Ante e dum la 16ma yarcento, l'Eklezio komencis proceso di reformo e renovigo. La reformo dum la 16ma yarcento esis konocata kom la Kontrereformo. En subsequanta yarcenti, Katolikismo propagis su vaste tra la mondo malgre experienco di redukto en lua influo sur Europala populi pro la kresko di Protestantismo e anke pro religiala skeptikismo dum e pos la Racion-epoko. La Duesma Vatikana Koncilo en la yari 1960 enduktis la maxim signifanta changi en katolika praktiki depos la Koncilio di Trento quar yarcenti antee.