Centro Georges Pompidou
La Centro Georges Pompidou, france: Centre national d’art et de culture Georges-Pompidou (CNAC), anke konocata kom Centre Georges-Pompidou, Centre Pompidou o Centre Beaubourg, e familiare Beaubourg esas komplexa edifico en la areo Beaubourg dil 4ma arrondissement (distrikto) di Paris, proxim Les Halles, Rue Montorgueil, e la Marais.
Ol desegnesis en la stilo di teknologiala arkitekturo dal esquado Richard Rogers e Renzo Piano, kun Gianfranco Franchini.
Ol kontenas la Bibliothèque publique d'information (Publika Informo-biblioteko), enorma publika biblioteko; la Musée National d'Art Moderne, la maxim granda muzeo di moderna arto en Europa; ed IRCAM, centro por muziko ed akustikala resercho. Pro sua loko, la Centre konocesas lokale kom Beaubourg.
Ol nomizesis pro Georges Pompidou, la Prezidanto di Francia de 1969 til 1974 qua komisis la edifico, ed oficale apertesis ye 31ma januaro 1977 da Prezidanto Valéry Giscard d'Estaing. Til 2006, la Centro Pompidou recevis 180 milion vizitanti depos 1977, e plu kam 5.209.678 vizitanti en 2013, inkluzanta 3.746.899 por la muzeo.
La skulturo Horizontal da Alexander Calder, libere-stacanta skulturo qua esas 7,6 m alta, instalesis avan la Centro Pompidou en 2012.
Historio
[redaktar | redaktar fonto]La ideo di multakultura komplexo, qua asemblas en un loko diferenta formi de arto e literaturo, developesis, parte, del idei dil unesma Ministro di Kultural Aferi di Francia, André Malraux, westala propaganto di descentraligo di arto e kulturo per helpo de politikala povo. Dum la 1960a yari, urbo-projetisti decidis movar la nutrivo-merkati di Les Halles, historiale signifikanta strukturi longe prizita da Parisani, pro ideo ke kultural instituti konstruktesez en la olima merkat-areo. Esperinta rinovigar la ideo di Paris kom duktanta urbo di kulturo ed arto, on propozis movar la Musée d'Art Moderne a ta nova loko. Paris anke bezonis granda, gratuita publika biblioteko, nam tala ne existis tatempe.
Unesme la debato koncernis Les Halles, ma kande kontroverso kalmeskis, en 1968, Prezidanto Charles de Gaulle anuncis la Plateau Beaubourg kom la nova situo por la biblioteko. Yaro pose en 1969, la nova prezidanto adoptis la Beaubourg-projeto e decidis ke ol esez la loko di la nova biblioteko e centro por la nuntempala arti. Dum developo dil projeto, la IRCAM (Institut de Recherche et Coordination Acoustique/Musique) anke situesis en la komplexo.
En la meza-1980a yari, la Centro Pompidou divenis viktimo di sua enorma e neexpektita populareso, sua multa aktivesi, e komplexa administrala strukturo. Kande Dominique Bozo retrovenis a la Centro en 1981 kom direktisto di la Musée National d'Art Moderne, il ri-instalis la muzeo, expozis omna kolekturi ed estalis la multa granda aquiraji. En 1992, la Centre de Création Industrielle inkluzesis aden la Centre Pompidou.
Depos ri-apertesar en 2000 pos tri-yara rinovigo, la Centro Pompidou havas plu bona acesebleso por vizitanti. Nun li povas acesar la eskalatori nur se li pagas por enirar la muzeo.
Arkitekturo
[redaktar | redaktar fonto]La Centro desegnesis dal italiana arkitekto Renzo Piano; britana arkitekto Richard Rogers; ed italiana arkitekto Gianfranco Franchini, helpita da Ove Arup & Partners. La projeto grantesis a ta esquado en arkitekturala desegno-konkurso, di qua la rezulti anuncesis en 1971. Unesmafoye en Francia internaciona arkitekti darfis partoprenar. Mondo-famoza arkitekti Oscar Niemeyer, Jean Prouvé e Philip Johnson kompozis la jurio, qua selektis un desegno ek la 681 kandidati.
National Geographic deskriptis la reakto a la desegno kom "amo duesmavide." Artiklo en Le Figaro deklaris "Paris havas sua propra monstro, same quala ta en Loch Ness." Ma du yardeki pose, dum raportar pri la gano da Rogers di la Pritzker-Premio en 2007, la New York Times komentis ke la desegno dil Centro "renversis la mondo di arkitekturo" e ke "Sr. Rogers ganis reputeso kom teknologial ikonoklasto per kompletigo di la Centro Pompidou en 1977, kun olua expozita skeleto de brilanta-kolora tubi por mekanikal sistemi. La jurio di Pritzker dicis ke Pompidou "revolucionis muzei, transformis olima elitala monumenti aden populara loki di social e kultural interkambio, texita aden la sino dil urbo."
Unesme, omna funcional struktural elementi dil edifico havis koloro-kodexo: verda tubi esas konduktili, blua tubegi por klimato-jero, elektrala fili esas flava, e cirkulo-elementi ed aparati por sekureso (ex. fairo-extingili) esas reda.
La Centro konstruktesis da GTM e kompletigesis en 1977. La edifico kustis 993 milion franca franki di 1972. Rinovigo-laboro de oktobro 1996 til januaro 2000 kompletigesis ye kusto de 576 milion franki (di 1999).
Place Georges Pompidou
[redaktar | redaktar fonto]La placo Place Georges Pompidou avan la muzeo esas famoza pro sua strado-pleeri, quala mimeri e jongleri. Dum printempo, karnavaleti instalesas provizore aden la placo avan diversa atraktivi: bandi, karikaturo- e skis-artisti, tabli por vesperala dineo, e mem "skateboarding"-konkursi.