Latino sine flexione

Latina sen flexiono
Latino sine flexione
Kreinto:	Giuseppe Peano
Yaro:	1887–1914
Parolata en:	{{{Parolata_en}}}
Regiono:	{{{Regioni_di_mondo}}}
Quanto di parolanti:
Rango:
Klasifikuro:	• Konstruktita linguo  • Helpolinguo   • Latino sine flexione
Oficala stando
Oficala linguo en:	{{{Ube_esas_oficala}}}
Regulata da:
Kodexi
ISO 639-1:
ISO 639-2:
ISO 639-3:	{{{Iso3}}}
Videz anke: – Linguaro

Latino sine flexione esas auxiliara linguo internaciona inventita dal Italiana matematikisto Giuseppe Peano. Parolesas, quale lua nomo indikas lo, pri formo di la Latina sen la modifiki morfologial debata a la deklino ed a la konjugo nam la vortaro restas la sama. Peano justifikis sua linguo en la artiklo De Latino sine Flexione, Lingua Auxiliare Internationale ("Pri Latino sine Flexione, Linguo Auxiliara Internaciona"). Nome, lu pensis ke la helpolingui internaciona esas ne-utila, pro ke la Latina ja pleas ica rolo. Lu komencas lua artiklo pri Latino sine Flexione en normala Latina, pose, pokope, il supresas omna flexioni til ke ye la fino dil dicit artiklo omno skribesas en Latino sine Flexione.

Ita linguo, olqua, pose, nomizesis anke Interlingua ne esas konfundota kun l'Interlingua dil IALA. Kontree ad olta, la Latino sine Flexione ne uzas propra vortaro, nam dicionario pri la Latina suficas kun la reguli por la derivado dil vorti di LsF. Ultre lo, la vortaro di la klasika Latina linguo povas kompletigesar per vorti pruntita de la moderna Latinida lingui. Til 1950, esis sat multanombra publikigaji en Latino sine Flexione (aproxime 3.000 paginedi), olqui esis precipue ciencala publikigaji. La Latino sine flexione esas do un de la skarsa projeto-lingui trovinta praktikal utiligo. Olu desaparis profite al Interlingua dil IALA, ma on pluduras citar olu kom sucesoza exemplo por la simpligo di la Latina. Exemplo di texto en Lsf :

«Latino es lingua internationale in occidente de Europa ab tempore de imperio romano, per toto medio aevo, et in scientia usque ultimo seculo. Seculo vigesimo es primo que non habe lingua commune. Hodie quasi omne auctore scribe in proprio lingua nationale, id es in plure lingua neo-latino, in plure germanico, in plure slavo, in nipponico et alio. Tale multitudine de linguas in labores de interesse commune ad toto humanitate constitue magno obstaculo ad progressu.»

Tradukuro:

La Latina esas la linguo internaciona en westala Europa de la tempo dil Imperio Romana, dum la tota Mezepoko, ed uzata en la cienci til la pasinta yarcento. La duadekesma yarcento esas la unesma qua ne havas linguo komuna. Hodie, singla autoro redaktas fakte en lua propra nacionala linguo, t.e. en plura Latinida lingui, en la Germanala lingui, en la Slava lingui, en la Japoniana ed en altra idiomi. Tala multeso de lingui en la labori di intereso komuna a la tota homaro, reprezentas granda obstaklo a la progreso.

Extera ligili

• L'artiklo che KI
• (latino sine flexione) Nuntios: Latino sine Flexione in http://nuntios.blogspot.com/

Ica pagino uzas kontenajo de la revuo Kuriero Internaciona numero 1/2010, publikigita sub la Creative Commons Licence 2.0.