Historio di Angola
L'unesma habitanti di la nuna Angola esis populi Khoisan, qui esis chaseri e kolekteri e vivis dispersita. Pos la yaro 1000 eventis la granda migrado di bantua populi tra Afrika. La populi Khoisan intermariajis kun le Bantui, o migris adsude. Kelka mikra grupi Khoisan duras existar sude de Angola, proxim la frontieri kun Botswana e Namibia.
Ultre chaso e kolekto, Bantui anke praktikis agrokultivo. Li probable originis ulaloke inter la nuna Sudan e Kamerun. La maxim konocata bantua rejio esis la Rejio di Kongo, qua okupis la nuna nordwesto di Angola.
En 1482 arivis Portugalana floto komandita da Diogo Cão. To esis l'unesma kontakto di bantui kun Europani. Portugalani establisis diplomacala relati kun la Rejio Kongo en 1483. Luanda fondesis en 1575 da Paulo de Novais.
De 1580 til 1640, quale l'altra kolonii di Portugal, la regiono divenis parto de Hispana imperio. En 1641 Nederlandani okupis Luanda, qua rikonquestesis dal Portugalane erste en 1648. Pose, Portugalani komencis militala kampanio kontre la rejii Kongo e Ndongo, qui vinkesis komplete en 1671.
La konfero di Berlin di 1884-1885 establisis la frontieri inter Europana kolonii en Afrika. Pos 1891, Angola divenis oficale teritorio di Portugal, kun l'exakta defino di lua frontierala limiti kun Britaniana teritorii.
Ye la 4ma di februaro 1961 komencis milito pri la nedependo di Angola, en qua tri grupi - la Fronto Nacionala por la Liberigo di Angola (FLNA), la Populala Movado por la Nedependo di Angola (MPLA, lore kun ideologio Marxista), e la Nacional Uniono por la Kompleta Nedependo di Angola (UNITA), pluse la Fronto pri la Libereso dil enklavo di Kabinda (FLEC) - luktis kontre Portugalana trupi, qui recevis militala helpo de Sudafrika. La milito duris til 1974 e produktis mili di morti e la fugo di mili di refujinti vers Portugal.
Angola divenis nedependanta de Portugal ye la 11ma di novembro 1975. Lua unesma prezidanto esis Agostinho Neto. Pos la nedependo eventis 26-yara interna milito qua ruinigis la stato e la habitantaro. Preske 1 milion personi mortis pro l'interna milito, qua finis erste pos la morto di Jonas Savimbi, chefo dil politikala grupo UNITA. Pos paco-procedi, UNITA divenis la precipua partiso del opozantaro.
Quankam la politikala situeso plubonigis, la prezidanto José Eduardo dos Santos refuzis institucar regulala politikala procedo. Inter la grava problemi di la lando esas la granda quanto di landala torpedi, qui duras viktimigar personi til nun, e la militeto en Kabinda.
Aljeria | Angola | Benin | Botswana | Burkina Faso | Burundi | Centrafrika | Chad | Demokratial Republiko Kongo | Djibuti | Egiptia | Equatorala Guinea | Eritrea | Eswatini | Etiopia | Gabon | Gambia | Ghana | Guinea | Guinea Bisau | Ivora Rivo | Kabo Verda | Kamerun | Kenia | Komori | Kongo | Lesotho | Liberia | Libia | Madagaskar | Malawi | Mali | Maroko | Maurico | Mauritania | Mozambik | Namibia | Nigeria | Nijer | Ruanda | San-Tome e Principe | Senegal | Sierra Leone | Seycheli | Somalia | Sudafrika | Sudan | Sud-Sudan | Tanzania | Tunizia | Togo | Uganda | Zambia | Zimbabwe |